Przedstawiamy wnioski płynące z doświadczeń Finlandii w stawianiu czoła wyzwaniom związanym z wejściem do strefy euro od samego początku, aż po ekonomiczny sukces tego procesu. Tradycyjna teoria optymalnego obszaru walutowego to zbyt wąskie ramy do oceny doświadczeń w zakresie kwalifikowania do strefy i uczestnictwa w niej. Na doświadczenia w tym zakresie wpływa pięć głównych elementów: szoki asymetryczne w kraju wchodzącym do strefy euro, warunki panujące przed wejściem (w szczególności faktyczny kurs wymiany), elastyczność strukturalna kraju, stopień integracji ekonomicznej, instytucjonalnej i regulacyjnej oraz atrakcyjność opcji zewnętrznej. Główne wnioski płynące z doświadczeń fińskich to: znaczenie, jakie ma wybranie odpowiedniego terminu, fakt, że niski cel inflacyjny i ostrożnościowa polityka fiskalna mogą skutkować nominalną konwergencją, relatywne zalety wcześniejszej konwergencji struktur ekonomicznych, prowadzona polityka i instytucje oraz sprzyjające warunki wyjściowe wobec bliskiego członkostwa, które zmieni zachowania strukturalne i zapewni dyscyplinę umożliwiającą zmianę.

Słowa kluczowe: Finlandia, unia monetarna, kryteria konwergencji, optymalny obszar walutowy.

  David G. Mayes, Antti Suvanto, Sprostanie wyzwaniom Unii Monetarnej: wnioski płynące z doświadczeń Finlandii - plik pdf; (313 KB)