Od 1999 r. Unia Europejska zintensyfikowała wysiłki w celu zakończenia budowy jednolitego rynku finansowego. Wyrazem determinacji UE w tym względzie było powstanie istotnych dokumentów: Planu działania w zakresie usług finansowych (FSAP) oraz Raportów Komitetu Mędrców. FSAP przyczynił się do stworzenia fundamentów prawnych, dzięki którym rynek ten ma szansę powstać. Raporty Komitetu Mędrców przyczyniły się natomiast do reformy procedury stanowienia prawa w zakresie rynków finansowych. Na pierwszym etapie budowy rynku, obejmującym lata 1999-2005, powstały solidne podstawy prawne, będące dobrym punktem wyjścia do pogłębiania integracji. Obecnie rozpoczyna się drugi etap budowy rynku. Powstałe akty prawne muszą zostać wprowadzone do narodowych systemów prawnych krajów członkowskich UE, ich postanowienia muszą być stosowane w praktyce. Głównym zadaniem jest teraz zapewnienie właściwego działania jednolitego rynku finansowego, co oznacza m.in. ciągłe monitorowanie wprowadzania i stosowania obowiązującego prawa. Kwestie te są poruszane w przygotowanej przez Komisję Europejską "Zielonej Księdze", która zawiera propozycje działań dotyczących europejskiego rynku finansowego w latach 2005-2010. Na podstawie wniosków z dyskusji nad materiałem zawartym w "Zielonej Księdze" w listopadzie 2005 r. ma zostać opublikowana "Biała Księga" z ostateczną wersją programu działań przewidzianych na drugim etapie: 2005-2010. Głównym celem UE na tym etapie będzie zapewne, jak już wskazano, nadzorowanie stosowania uchwalonych aktów prawnych. Unia Europejska musi jednak ustosunkować się do jeszcze jednego ważnego problemu: jaki jest zakres pożądanej integracji rynków finansowych krajów członkowskich. Innymi słowy, jaki jest realny, a nie idealny, stan, który Unia Europejska jest gotowa zaakceptować, by móc stwierdzić, że jej działania w zakresie budowy jednolitego rynku finansowego zakończyły się sukcesem?