Metody regresyjne są drugim, obok metod probabilistycznych, popularnym podejściem do kwantyfikacji oczekiwań inflacyjnych podmiotów rynkowych. Aby móc zastosować je w praktyce, konieczne jest dysponowanie informacjami zarówno o postrzeganiu przez te podmioty inflacji bieżącej, jak i o ich oczekiwaniach co do przyszłych procesów cenowych oraz zgromadzenie odpowiednio długich szeregów czasowych. Kwantyfikacja oczekiwań przebiega w dwóch etapach. W pierwszym szacuje się parametry równania wyrażającego zależność między bieżącą inflacją, mierzoną oficjalnymi statystykami, a postrzeganiem jej przez respondentów ankiety. W drugim etapie - zakładając, że taka sama relacja łączy oczekiwania inflacyjne wyrażone ilościowo i jakościowe opinie respondentów na temat przyszłej inflacji - powyższe równanie wykorzystuje się do wyznaczenia liczbowej miary oczekiwań. Przedstawiona procedura wymaga przyjęcia założenia o nieobciążoności percepcji inflacji bieżącej, co jednak nie narzuca nieobciążoności oczekiwań.
W artykule omówiono podstawy teoretyczne metod regresyjnych oraz dokonano przeglądu modeli stosowanych w tym podejściu, ze szczególnym uwzględnieniem ich wad i zalet. Ponadto wybrane modele wykorzystano do kwantyfikacji 3-miesięcznych oczekiwań inflacyjnych osób prywatnych w Polsce w latach 2001-2004. Wyniki sugerują, że oczekiwania inflacyjne w tym horyzoncie czasowym są dobrym predyktorem przyszłej inflacji. Jednakże ze względu na niewielką liczebność próby czasowej (m.in. uniemożliwiającą przebadanie hipotezy racjonalności tych oczekiwań) należy ostrożnie podchodzić do uzyskanych wyników.
|