Podstawowym celem regulacji prawnodewizowych jest ochrona tzw. interesu dewizowego państwa. Po doświadczeniach minionego dziesięciolecia i serii kryzysów walutowych, które w tym czasie wystąpiły w różnych krajach na świecie, interes dewizowy państwa powinien być utożsamiany z ochroną tego państwa przed konsekwencjami narastania zjawisk, mogących skutkować kryzysem walutowym. Celem prawa dewizowego jest również wprowadzenie ograniczeń, które po wystąpieniu kryzysu walutowego administracyjnie ograniczą odpływ kapitału za granicę.

Prawo dewizowe nie jest i nie może być oczywiście jakimś cudownym środkiem przeciwdziałającym kryzysom walutowym. W konkretnych jednak przypadkach prawidłowo skonstruowane przepisy mogą wspomóc inne działania o charakterze ekonomicznym, mające na celu walkę z kryzysem.

W Polsce trwają obecnie debaty nad zmianą prawa dewizowego w celu dostosowania go do przepisów Unii Europejskiej. Jest to dogodny moment na zastanowienie się nad celowością wprowadzenia istniejących obecnie ograniczeń dokonywania obrotu dewizowego i - co może najważniejsze - ich skutecznością. Moim zdaniem, wiele restrykcji wynikających z prawa dewizowego jest skonstruowanych wadliwie. Sprawia to, że podstawowa funkcja prawa dewizowego, jaką jest ochrona interesu dewizowego państwa, jest niezrealizowana.