Jakub Borowski Sztywność płac realnych a przystąpienie Polski do Unii Gospodarczej i Walutowej
W artykule przedstawiono analizę porównawczą giętkości realnych wynagrodzeń w Polsce i wybranych krajach OECD. Zgodnie z teorią optymalnych obszarów walutowych, giętkość ta ma fundamentalne znaczenie z punktu widzenia możliwości trwałej neutralizacji szoków asymetrycznych oddziałujących na gospodarki uczestniczące we wspólnym obszarze walutowym. Jest ona zatem jednym z podstawowych czynników określających bilans korzyści i kosztów związanych z przystąpieniem Polski do Unii Gospodarczej i Walutowej.
Skonstruowane przez autora indeksy sztywności płac realnych w przemyśle wytwórczym wskazują jednoznacznie, że na tle innych krajów objętych badaniem polska gospodarka charakteryzuje się relatywnie wysoką sztywnością płac realnych. Jedną z zasadniczych przyczyn tego zjawiska jest średni stopień centralizacji negocjacji płacowych w Polsce, przyczyniający się do osłabienia związku między poziomem płac realnych i wydajnością pracy.
Przedstawione w artykule wyniki badań empirycznych pozwalają wyciągnąć wniosek, że po przystąpieniu do Unii Gospodarczej i Walutowej Polska może stać się jednym z tych krajów, które najdotkliwiej odczują skutki utraty autonomii polityki kursowej. Zdaniem autora, scenariuszowi trwale wysokiego bezrobocia można zapobiec poprzez podjęcie działań na rzecz zwiększenia elastyczności płac w Polsce, polegających na wzmocnieniu nadzoru właścicielskiego w przedsiębiorstwach, uelastycznieniu kodeksu pracy oraz wprowadzeniu zmian do systemu negocjacji płacowych, zmierzających do zmniejszenia stopnia jego centralizacji.
|