Wojciech Morawski Historia bankowości centralnej - Bundesbank i jego poprzednicy
Kształtowanie się niemieckiego systemu pieniężnego dokonywało się stopniowo, w miarę jednoczenia politycznego kraju. W 1618 r. powstał pierwszy niemiecki bank publiczny - hamburski Girobank. Pierwsze pieniądze papierowe wyemitowano w 1706 r. w hrabstwie Stolberg. Od 1875 r. do II wojny światowej funkcje banku centralnego spełniał Reichsbank. Reforma 1948 r. doprowadziła do odbudowy bankowości centralnej w zachodniej części Niemiec - początkowo w postaci Bank der Deutscher Laender, w 1957 r. przekształconego w Deutsche Bundesbank. W okresie powojennym, kiedy w większości krajów zrezygnowano z zabezpieczania niezależności banku centralnego poprzez nadanie mu statusu spółki akcyjnej, Bundesbank ustalił pewne standardy niezależności państwowego banku centralnego. Stopniowo, w miarę wzrostu znaczenia gospodarki niemieckiej i postępów integracji europejskiej, problemem stawała się ponadnarodowa odpowiedzialność władz Bundesbanku. Utworzenie euro było, z niemieckiego punktu widzenia, próbą wyjścia z tej sytuacji. W NRD funkcje emisyjne pełnił Deutsche Notenbank (1948-1968), następnie Staatsbank der DDR (1968-1991).
|