Artykuł jest przyczynkiem autora do dyskusji o fundamentalnych kwestiach polityki pieniężnej, która odbyła się w czerwcu br. na dorocznej konferencji naukowej NBP w Zalesiu Górnym. Podstawą dyskusji były referaty, zaprezentowane przez wielu czołowych ekspertów i wysokich funkcjonariuszy bankowości, które zostały opublikowane w lipcowo-sierpniowym numerze "Banku i Kredytu". W omawianym artykule autor podejmuje dyskusję dotyczącą głównie dwóch referatów, odnoszących się do zagadnień aktualnej strategii polityki pieniężnej w Polsce. Pierwszy to referat Marka Dąbrowskiego - członka Rady Polityki pieniężnej ("Czy w warunkach globalizacji jest miejsce na narodową politykę pieniężną?"), drugi zaś to referat Piotra Szpunara ("Skuteczna strategia polityki pieniężnej w małej gospodarce otwartej - wybór dla Polski"). Nie negując walorów poznawczych obu tekstów, autor sądzi, że skoro w odniesieniu do Polski nie można jeszcze mówić o doskonałej substytucyjności aktywów finansowych, to niektóre stwierdzenia zawarte w obu tekstach - w pełni prawomocne w odniesieniu do krajów wysoko rozwiniętych - nie mogą jeszcze być w pełni miarodajne przy wytyczaniu kierunku polskiej polityki pieniężnej i dewizowej na obecnym etapie. Praktyczna konsekwencja tego stanowiska autora jest taka, że kurs oraz regulowanie masy pieniężnej w obiegu wewnętrznym gospodarki mogą jeszcze w naszych warunkach być traktowane jako dwa, do pewnego stopnia niezależne od siebie narzędzia, co stwarza określone pole swobody dla względnie autonomicznej polityki pieniężnej. Pole to będzie z czasem się zawężać, na razie jednak jest pewną szansą do wykorzystania i faktu tego nie należałoby tracić z pola widzenia.