Wyniki licznych badań empirycznych wskazują na nieliniowy charakter zależności między inflacją i wzrostem gospodarczym. Prezentowany w artykule model wypełnia lukę istniejącą w teorii ekonomii, dotychczas niezdolnej do wyjaśnienia nieliniowego wpływu inflacji na stopę wzrostu produkcji. Model opiera się na mikroekonomicznej analizie zachowania producentów dóbr finalnych, podejmujących decyzje dotyczące adaptacji nowej technologii, oraz firm z sektora B+R, dostarczających dobra pośrednie i określających intensywność działalności innowacyjnej. Inflacja wzbudza niepewność co do ceny względnej obecnej i przyszłej generacji dobra pośredniego, wywołując konieczność osiągnięcia przez sektor B+R bardziej znaczących usprawnień technicznych, czego domaga się sektor produkujący dobro finalne. Ponieważ, z jednej strony, głębsza innowacja pociąga za sobą intensyfikację działalności wynalazczej, z drugiej zaś strony skokowe usprawnienie techniczne jest trudne do osiągnięcia, inflacja sprzyja wzrostowi gospodarczemu, aż do pewnej wielkości progowej, po której przekroczeniu można zaobserwować ujemną zależność między obiema zmiennymi.