Krzysztof Opolski, Ewa Opolska
Jakość jako pozacenowa forma strategii dyferencjacji w banku

Istotą strategii wyróżnienia (dyferencjacji) jest przekonanie klienta, że oferta danej instytucji ma takie cechy, które w zasadniczy sposób zwiększają jej wartość postrzeganą przez klienta w porównaniu z innymi dostępnymi na rynku.

W artykule autorzy omawiają cztery podstawowe obszary wyróżnienia poprzez strategię różnicowania, przytaczając przykłady z praktyki bankowej. Formułują tezę, że strategia dyferencjacji pomaga stworzyć bankowi quasi-monopolistyczną pozycję na danym rynku, gdyż sam klient ogranicza swój wybór jedynie do tej instytucji, która kojarzy mu się z określonymi standardami jakościowymi. Autorzy wskazują również na znaczenie jakości w ograniczaniu ryzyka związanego z zakupem oraz omawiają znaczenie wizerunku organizacji w budowaniu strategii jakości banku.

Rozpatrując związek między jakością a wizerunkiem rynkowym banku, autorzy stwierdzają, że z jednej strony wizerunek jest rezultatem poziomu jakości oferowanych przez bank usług, z drugiej zaś strony jakość wszelkich działań banku powinna być zgodna z jego rynkowym wizerunkiem.

Ta strona używa plików cookies, dzięki którym może działać lepiej.
Aby się dowiedzieć więcej o technologii cookies, proszę kliknąć tutaj: Polityka prywatności NBP »
Aby móc przeglądać zawartość, należy zaakceptować cookies z tej strony Akceptuję