W procesie zarządzania inwestycyjnego funduszem emerytalnym podejmowanych jest wiele działań, które ze względu na złożony i dynamiczny charakter otoczenia, w którym funkcjonują wspomniane instytucje, nie powinny się opierać tylko na decyzjach podejmowanych ad hoc. Określenie zmiennych o charakterze strategicznym, czyli takich, które mają kluczowy wpływ na wyniki osiągane przez fundusz emerytalny, wydaje się zatem niezwykle istotne. Narzędziem, wykorzystywanym w celu zintegrowania w logiczny sposób aspektów o kluczowym znaczeniu dla działalności funduszu, jest polityka inwestycyjna. Będąc kombinacją filozofii postępowania i długookresowego planowania, zawiera ona odpowiedzi na wiele istotnych pytań, dotyczących między innymi misji funduszu, celów inwestycyjnych, awersji do ryzyka oraz długookresowej struktury aktywów. Sformułowanie polityki inwestycyjnej wymaga uwzględnienia wielu zmiennych, dotyczących zarówno otoczenia, jak i samego funduszu emerytalnego. Część z tych zmiennych, jak na przykład terminowa struktura zobowiązań, ma niepowtarzalny charakter w przypadku każdego funduszu, stąd też każda z tych instytucji powinna teoretycznie mieć indywidualną, unikatową politykę inwestycyjną.