Ustawa o restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGŻ z 24 czerwca 1994 r. nakreśliła kierunki restrukturyzacji i zasady funkcjonowania bankowego sektora spółdzielczego. Jednym z zasadniczych elementów modelu bankowości spółdzielczej było utworzenie skonsolidowanych zrzeszeń regionalnych. W toku prac nad aktami wykonawczymi do ustawy opracowano model zrzeszenia regionalnego i projekt umowy zrzeszenia. W praktyce nie doszło do konsolidacji finansowej banków regionalnych i spółdzielczych. Podstawowe przyczyny niezrealizowania ustawy w tym zakresie leżą w braku precyzyjności zapisów w aktach prawnych regulujących konsolidację. Na czoło wysuwa się tutaj umowa zrzeszenia regionalnego. Niejasność zapisów w tej umowie oraz niechęć dużych banków spółdzielczych do konsolidacji spowodowały burzliwą dyskusję nad projektem umowy zrzeszenia. W efekcie sformułowano uwagi, które spowodowały nieuzgodnienie jednolitej treści umowy, a w konsekwencji nie uruchomiono procedury jej zatwierdzania, określonej w ustawie. W atmosferze niechęci większości banków do konsolidacji i wprowadzonej uchwały o tzw. normach kapitałowych dla banków spółdzielczych oraz na skutek opracowywania nowych projektów ustaw o bankowości spółdzielczej rozmowy na temat konsolidacji zostały odłożone na czas bliżej nieoznaczony. Rozpoczęły się natomiast intensywne prace nad opracowaniem nowych rozwiązań prawnych dla tego sektora bankowego.