Janusz Kudła Najważniejsze tendencje zmian bankowych struktur organizacyjnych w Polsce
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie najważniejszych kierunków zmian, zachodzących w strukturach organizacyjnych polskich banków komercyjnych w latach dziewięćdziesiątych. Prezentowane wnioski są rezultatem przeprowadzonych badań bankowych struktur organizacyjnych; pozwoliły one na wyróżnienie trzech podstawowych modeli organizacji, tj.: jest: tradycyjnej struktury bankowej, struktury banku federacyjnego i bankowej struktury macierzowej. Wybór któregokolwiek z wymienionych rozwiązań uwarunkowany był wieloma czynnikami natury wewnętrznej i zewnętrznej. Ich oddziaływanie znalazło wyraz w pewnych tendencjach o bardziej ogólnym charakterze, będących jednocześnie częściowym uzasadnieniem zastosowania wymienionych modeli strukturalnych.
Większość zmian organizacyjnych, które mogliśmy obserwować w ostatnich latach w polskich bankach komercyjnych, zgodnie z tym ujęciem wynika z: orientacji działalności banków na realizację potrzeb klienta, wprowadzenia nowych form koordynacji prowadzonej działalności oraz wykorzystania nowych form kontrolowania zachodzących procesów. Celem artykułu jest ogólna prezentacja powyższych tendencji wraz z przykładami i uzasadnienie tezy, że wymienione kierunki przekształceń wpływały na odchodzenie banków od tradycyjnych struktur funkcjonalnych w stronę struktur federacyjnych i macierzowych.
|