W artykule przedstawiono analizę kierunków zmian struktury polskiej gospodarki po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej. Autorzy wykorzystują tradycyjne i nowe teorie handlu międzynarodowego w celu pokazania, które dziedziny gospodarki polskiej mają szansę na przeżycie. Podkreślają, że wraz z rozszerzeniem Unii Europejskiej na Wschód powiększy się obszar, na którym kraje członkowskie będą prowadzić swobodną wymianę dóbr i usług. Znikną ograniczenia ekonomiczne hamujące rozwój wymiany towarowej między Polską a obecnymi członkami Unii. Jednocześnie jednak przestanie być możliwa sztuczna ochrona branż niezdolnych do utrzymania się na rynku.

Z analizy teoretycznej wynika, że na przystąpieniu Polski do UE stracą branże intensywnie wykorzystujące kapitał, w tym także kapitał ludzki. Jednocześnie nastąpi ekspansja produkcji praco- i surowcochłonnej. Zmianom strukturalnym towarzyszyć będą zmiany dochodów właścicieli poszczególnych czynników produkcji. W długim okresie może też nastąpić przejście od handlu międzygałęziowego do wewnątrzgałęziowego. Z uwagi na wielość czynników określających możliwości udziału w handlu wewnątrzgałęziowym nie da się na podstawie analizy teoretycznej jednoznacznie powiedzieć, które dziedziny odniosą sukcesy w takiej wymianie.